„Mój Gdańsk”

Czas szybko mija

A życie ucieka

Powstała miłość

Jest ponad przestrzenie

Minione lata

Zawsze w pamięci

Spotkanie przywróci

Młodości wspomnienie.

Królewska Droga

Zalśni kolorami,

Król Zygmunt z wieży

Zabłyśnie złociście,

A Ratusz Gdański

Dzwoniący przez wieki

Rozniesie pieśń chwały

Tkwiącą wciąż w pamięci.

Milenium serce

Słodko rozkołysze,

Wzmocni jego bicie

Miłosnym wzruszeniem.

Lwy głowy swe zwróć

Ku Złocistej Bramie,

Przypomną świetność

Nad Motławskiej Twierdzy

Powstałe miasto

Z gruzów i zniszczenia

Piękności potęgą

Serce rozwesel.

                                          Irmina Sajnóg-Golińska